KOCA KADIN

Yaş 28, yıllar habersizce geçerken baya baya "Ooo koca kadın" cümlesindeki koca kadın olmuşum.

Bu sabah camdan eski ben'e baktım...
Geçen yıllara...
Eski Selin'e...

Ne de küçüğüm, ufacığım. Anne değilim daha.

Çokta masumum. Çok vericiyim. Benim için mutluluk başkalarını mutlu etmekten geçiyor. Başkaları benim ihtiyaç duyduğum anlarda ne kadar yanımdalar bakmıyorum bile. Koşuyorum herkese. İşine gücüne derdine. Ağlıyorum ya inanbiliyor musun? Başkasının derdi olduğunda öyle benimsiyorum ki ağlıyorum. Herkesin bütün bencilliklerini, nankörlüklerini, hadsizliklerini hep yok saymışım.
Saman alevi gibi kırgınlıklarım hemen affetmişim. Herkese beni eleştirebilme hakkı vermişim "Sen kimsin ki?" dememişim.Beni yargılayan insanlara "Sen önce bi kendine bak" dememişim. Ufak gençlik hatalarımı büyüten büyüklerime "Sizin çocuklarınız bunları yaşadığında ne yapacaksınız?" dememişim. Benden birşey bekleyen dostlarıma "Sen bana ne verdin?" dememişim. Herkesi iyi niyetli kabul edip ona göre yaşamışım. Haddini aşanlara "Hooop sen orda bi dur" dememişim hiç. Ne salakmışım?

BİR ŞEHİRDEN KAÇIŞ HİKAYESİ : BOLU

Ankara'dan haftasonu kaçmak, sehrin griliğinden kurtulmak için en keyifli alternatiflerden biri: BOLU...

Biz de ben Kerem'e beş aylık hamileyken iki gecelik bi' Bolu seyahati planladık. Otel olarak Abant yolu üzerinde bulunan ve göle yakın konumundan dolayı tercih ettiğimiz Abant Dört Mevsim Konağı'nında konakladık. Otel bir aile işletmesi. Öncelikle tüm güleryüzü ve samimiyetiyle bizimle ilgilenen Şerafettin Amca'ya hayran kaldık :)