KeremsMom

Çoçuğu olan bir insanın sıfatları...
Önce insan dersin,
Sonra Anne.
Sonra belki mesleği ile.
Sonra belki eş, kardeş, dost, düşman sıfatları olur.
Bu blogu açtığımda KeremsMom demişim adıma. Benim için en önemli sıfat Kerem'in annesi olmakmış.

Şimdi bakıyorum...



Hayatta en sevdiğim,
Üzerine titrediğim.
Kendimden çok...
İnsan oluşumdan çok sevdiğim..
Kerem'im artık yok.

4 yaşını yeni doldurmuştu 5 gün olmuştu daha... Çok mutluydu 4 yaş onun için büsbüyük olma yaşıydı.

Benim ömrümden 4 sene gitmedi.
Benim ömrüm gitti.

Daha okumaya başladığını görecektim. Buzdolabının üzerine çizdiği çöp adamlarla kalplerle bana not bıraktığını görecektim. Aşık olucaktı. Hiç aşık olmadı be...

Damatta olucaktı. "Anne babam dede olmasın yaşlılık çok zor ben çocuk yapmayacağım ama düğün yapmam lazım emik dalı çalıcak ben oynayacağım." demişti daha 10 gün önce. O çocuk yapmazsa babasıda dede olmaz yaşlanmaz hep bu yaşta kalır sanıyordu güzel yavrum.

Özledim çok... Yazacağım yine.