Sabah uyandık ve hiç aklımızda yokken birden Kerem'e emziği bıraktırmaya karar verdik. Kahvaltıdan sonra emziklerini aldık "Sen artık abi oldun emziğe veda etme vaktimiz geldi çöpe atalım mı emziklerini?" dedik. İlginç bir şekilde Kerem bu teklifi hemen kabul etti. Emziklerini aldı kendi rızasıyla çöpe attı. Tabii biz onları ordan alıp acil bir kriz durumuyla karşılaşma ihtimalimize karşı güvenli bir yere kaldırdık.
O gün oyun grubu vardı. Oyun grubunda her zaman çok uyumlu bir çocuk olan Kerem bol bol mızmızlanıp ağladı. Ben de henüz ders bitmeden onu ordan uzaklaştırdım eve döndük çünkü toplumun düzenini bozduğunda artık oradan daha fazla fayda sağlayamayacağını ve mahrum kalacağını bilmeliydi. "Ağladığın için dersi yarım bıraktık arkadaşların hala oyuna devam ediyorlar, ama biz eve dönmeliyiz" diye de açıklama yaptım. O günün akşamında normalde saat 21.00- 21:30'da uyuyan Kerem, 23:00'e doğru emziksiz uyudu.
Şaşırmıştım. Sadece öğle uykusunu atladı ve biraz geç uyudu. Eminim düzelecek. O kadar da zor değilmiş bu emzik bıraktırma işi...
Emzik bıraktırma çalışmaları 2. gün:
Kerem geç yattığı için saat 10'a doğru uyandı. Her şey gayet normal ilerliyordu ki öğlen uyku vakti geldiğinde yine uyumak istemedi. O gün zaten Serdar'ın kuzeninin söz töreni vardı ve 15:30'da evden çıkmak zorunda kaldık. Kalabalıkta hiç uyumak istemeyen Kerem o günü de öğle uykusuna yatmadan ve gece geç yatarak bitirdi. Akşam artık iyice yorulduğundan uykuya dalarken zorluk çıkarmadı.
Emzik bıraktırma çalışmaları 3. gün:
Öğle uykusuna 4'te ancak yattı. Akşam seansı tam bir kabustu. Çok zor dayandım emziği tekrar vermemek için.
Emzik bıraktırma çalışmaları 4. gün:
Kerem akşam yatarken emzik istedi. Çok ağladı. Babası konuşarak ikna etti, sakinleştirdi ve uyumasını sağladı. Gece ikide uykudan uyandı. Biz de dayanamayıp emziğini verdik uyku arasında hemen tekrar dalması ve uykusunun açılmaması için. Uzun zamandır gece uyanmaları olmuyordu :(
SONUÇ: Emzik bıraktırmak öyle çok da kolay değilmiş :) En azından Kerem için. Biz de bir kere pes edip uyku arasında bile olsa emziği verdiğimiz için babasıyla beraber bu işi biraz daha ertelemeye karar verdik. Dün akşam yatırırken kapının zilini çaldık "Aaaa aaa çöpçüler emziğini bulup getirmişler bir süre daha emebilirmişsin ama birkaç ay sonra tekrar çöpe atman gerekiyormuş" dedik. Gördüğünüz gibi çok mutlu oldu. Zaten araştırınca gördük ki sadece uykuya dalarken kullanılan emzik sorun yaratmıyor 2,5 yaşa kadar. Gün içinde yerli yersiz çocuğa verilmemesi önemli. Bir de henüz bir buçuk yaşında olan bir bebek için uyku alışkanlığı kazanmış olması zaten çok güzel bunu hiç bozmak istemedik ki, gün içinde ve gece yeterli uykuyu alamamış olması benim için emzik kullanmasından daha rahatsız edici.
Şimdilik bu macerayı birkaç ay sonrasına Kerem'in kendini hazır hissettiği bir zamana erteledik. O gün geldiğinde bu kez önce pedagogumuza danışıp nasıl bir yol izlememiz gerektiği konusunda net bilgiler edinip ona göre ilerleyeceğiz. Aklımda o zamana kadar emzik yerine koyabileceği bir uyku arkadaşı edindirip güvenle ve huzurla uykuya dalmasını sağlayabilmek sonra emzikten ayırmak var.
Zaten Kerem maaşallah diyelim 7. ayından itibaren uyku eğitimi verilmiş ve uyku problemi olmayan, sallamaya veya uyumak için başkasına ihtiyaç duymayan, kendi kendine rahatlıkla uyuyan bir bebek. Sadece uykuya dalarken emme ihtiyacı oluyor. Emziği bıraktırmaya çalıştığımız günlerde strese girdiğini farkettim. Ve ben ondan daha çok stres oldum. Çocuğumun tek lüksü bu emzik zaten :) bunu da istediği kadar yaşasın.
O zamana kadar emzikle kalın! :)
Mutlu kalın! :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder