ÇOCUKLARINIZA NE BIRAKMAK İSTERSİNİZ?

Kerem'e ne bırakmak isterim? Bizler çocuklarımıza neler bırakmak isteriz? Durup bir iki dakika düşündüm. Ev, araba, yazlık, arsa, para ne yazık ki aklımdan ilk geçenler bunlar olmadı. Bunlar her türlü koşulda ve zamanda biraz çaba ve bazen biraz şansla ulaşılabilir somut değerler. Hatta ulaşılmasa da olur menkul ve gayrimenkul değerler :)

İnsanların çoğu imkanları dahilinde çocuklarına mal, daha çok mal, daha daha çok mal bırakabilmek için bütün hayatları boyunca çırpınıp duruyorlar. Odaklandıkları bu amaca bir adım yaklaştıklarında ise çocuklarının geleceklerini garantiye alma hırsı daha da sarıyor etraflarını hedeflerini büyütüyorlar ve tekrar aynı sarmalın içine girip daha daha çok çalışıp daha daha çok biriktirmek için uğraşıyorlar. Yanlış anlaşılmasın kesinlikle takdir ediyorum sonuçta çocuklarının iyiliklerini düşünüyorlar ama bu sırada farkında olmadan sen kendini daha fazlası için hırpalarken gitti mi senin gençlik ve çocuğunun çocukluk dönemi? O geçen çocukluk dönemi var ya, hani senin kendince haklı sebeplerle çocuğunun duygu düşüncelerine, psikolojisine ayırmadığın vakti onun gelecekteki refah düzeyi için çalışmaya ayırdığın, işte o dönemler geri gelmiyor. O yüzden o ayarı iyi tutturabilmek lazım.

Dikkat edin Türk toplumunda daha sonra bu çocukların gelecekleri için biriktirilenler hemen öyle evlat gençken falan da sunulmuyor ona. Önce ölecek sonra bırakacak, çocuğuna miras kalacak. E o arada evladın gençliği de gitti mi? Hele birde miras kavgası falan çıkarsa seyret cümbüşü. Sen gelmişsin 55 yaşına baban vefat etmiş 85 yaşında düşün sana 2 ev bırakmış ne fayda. Hop sar başa sende benim çocuğum rahat etsin diye... Bu kendini sürekli tekrar eden döngü bana saçma geliyor.

Amaaan vur patlasın çay oynasın. Çocuğunun geleceğini düşünme çar çur har vur, al al all deli gibi deli gibi paraları paraları saç saç saç :) demiyorum tabii ki. Demek istediğim kısaca şu maddi anlamda yetebildiğin kadar yet, ayır, biriktir tabii ama fazlası için uğraşırken çocuğunu asıl ihtiyacı olan gelecekteki kişiliğini, psikolojik durumunu etkileyecek ilgiden mahrum bırakma. O düşüncelere kapılıp çocuğunun çocuk, senin genç olduğunu unutma. Biz çocukken babamla hiç pikniğe gitmedik. Biz beraber hiç sinemayada gitmedik. Sevgisini bir şekilde hep fazlasıyla hissettirdi belki ama çocukken uykum geldiğinde çoğunlukla babam daha işten dönmemiş olurdu. Kendi gençliğinde kendisi için, sırf kendisinin mutlu olacağı hiç bir şey yapmadı hep bizim geleceğimize çalıştı. 

Aslolalan neydi ? Benim kendi içimde Kerem'e ne bırakmak istersin sorusuna aradığım cevap çok farklı. İyi bir eğitim! en önemli miras. Ama bu eğitim işi sadece iyi okullarla özel hocalarla olacak iş değil. İnce ince nakış gibi işliyoruz çocuklarımızı senelerce. En ufak bir paylaşım veya en ufak söz ile onun kişiliğini şekillendiriyoruz farkında olmadan senelerce. Sonunda ki eserimiz onun yetişkinliğinde ki hali tavrı...Kerem ileride,

• Güzel görsün, doğadaki güzellikleri hissedebilsin,
• Keşfetmeyi sevsin,
• Araştırmacı olsun her söyleneni hemen kabul etmesin,
• Kendi hayatından başkalarının doğruları için ödün vermesin,
• Haram yemesin,
• Kadınları sevsin saysın,
• Sık sık gülsün, mutlu olabileceği sebepler yaratsın,
• Kendi ayakları üzerinde durabilsin,
• Hayal kurabilsin, Şükretmeyi de bilsin,
• Yaşamaktan zevk alsın isteklerini ertelemesin,
• Akıllı insanların saygısını, çocukların sevgisini kazansın,
• Zorluklarla karşılaştığında mücadeleci olsun pes etmesin,
• Düştüğünde yılmasın kalkmayı bilsin,
• Gerçek eleştirilere açık olsun kendini geliştirmesini bilsin,
• Hep ben doğruyum gerisi yanlışçı olmasın yeni fikirlere açık olsun,
• Başkalarının hayatlarına, yaşama biçimlerine saygılı olsun,
• Empati kurabilen insani duyguları anlayabilen adam gibi adam olsun.

Eğer Kerem'e bu söylediğim değerleri aşılayabilirsek ona miras olarak sağlam bir kişilik bırakabilirsek, çocuğuma bırakmak istediğim herşeyi bırakmış olarak bu dünya'dan huzur ve gurur içinde göçer giderim.

Kerem için yapabileceğimiz kadar maddi birikimi elimizden geldiğince tabii ki yapacağız Türk milletinin DNA'sına kodlanmış o bir kere engellenemez :) Çocuklarımızın geleceğini biriktirmek, gelecekte rahat etsinler diye uğraşmak tabiatımızda var. İyi ki de var. Ancak her zaman onun manevi ihtiyaçlarına ve kişisel gelişimine öncelik tanıyacağız.

Kerem'e bir ev bırakırsak başını sokacak bir yeri olur ama bu değerleri benimseyecek şekilde yetiştirebilirsek işte o zaman kendisine başkalarını da içine alabileceği kocaman, mutlu bir dünya kurar. Sahip olmak istediği şeylere sahip olacak kudreti verelim çocuklarımıza ve sonsuz sevgimizi gerisini inanın onlar halleder.